Not Defterim
O yolları yürümeden sana nasıl tarif edebilirim ki?
Bir noktayı bazen gözden kaçırdığımızı düşünüyorum. Geleneksel eğitim sistemi ve devamında iş hayatının bilgiyi öne çıkaran ve rekabetle ölçen dünyasında asıl mesele yıllarca es geçilmiş. Oysa zaman artık rekabet ve hiyerarşi değil, bilgiyi sindirerek yaşayan ve bu yaşadıklarıyla “öğreten” değil “aktaran” insan zamanı…
Haaa Sorun Mu?
Komşunun çimeni her zaman daha yeşildir, ama her zaman… Hımm bir de şimdi Instagram var değil mi? Bay Zuckerberg’in bu nadide platformu yüzünden komşunun çimeni, Wimbledon Tenis Turnuvası maşallah!
Dansa Davet…
Seninle bir dansa davet oyunu oynayalım mı? Kimi dansa çağıracağız biliyor musun, kendimizi…
Oyuna Devam
Geçen yine sorunlar üst üste bindiği bir an, çocukluğumu düşündüm. Dedim ki, ben ne ara büyüdüm…Ne ara büyüdüm de bu kadar sorumluluğa battım. Muzlu sütümü içip televizyonun karşısında sanki dünyanın en önemli şeyiymiş gibi He-Man izlediğim günler daha dün gibi.
Sadece Ben
Merhaba ben Tuba, Tuba 1.0. Hayatım boyunca hep yeni güncellemelerle kendimi geliştirmeye, yani teknolojik bir ifadeyle Tuba 2.0 elde etmeye çalıştım. Çünkü bana yıllarca öğretilen buydu. Ailemde, okulda, işte, her yerde önüme konulan “daha”nın kullanım kılavuzuydu…
Sana dün çapkın bir gülüş attım Aziz Egom
Ben asla böyle yapmam
Ben öyle biri değilim
Nefret ederim
Çok severim
Öyle olmamalı böyle olmalı
Evliya Mısın Kardeşim?
Dr. Hans Selye, stresi bir tepki olarak tanımlıyor ve uyaranı ya da stres tepkisini oluşturan olayı tanımlamak için de stres yükleyici terimini kullanıyor. Dr. Seligman ise çalışmaları sonucunda “strese yol açıp açmayacağını belirleyecek olan şey stres yükleyicinin kendisi değil, stres yükleyiciyi nasıl algıladığınız ve bunun ardından onu nasıl yönettiğinizdir” diyor.
Beklemiyorum, Yaşıyorum.
Hayatı basitleştirecek bir çözüm önerim var!
Beklentilerini bir araya getir ve hepsini bir çöp poşetine koyup, at. Burda geri dönüşüm yok!
“Bildiğim tek şey, hiçbir şey bilmediğimdir.” -Sokrates
En temelde deneyimlerden ders çıkarma becerimiz sayesinde hayatta kalıp gelişebiliyoruz. Fakat geçmiş deneyimler her zaman doğru yolu gösterir diye bir kural yok. Kimi zaman geçmişi rehber edinmek, bizi tek bir doğru yol olduğu yanılgısına itebilir ve hatta tüm durumlara karşı benzer yaklaşımlar sergilemek bizi bir süre sonra körelmeye doğru iter.